مطالب جالب عاشقانه

[moh@mad]

حاصل ضرب توان در ادعا مقداری ثابت است

هرچه توان انسان کمترباشد ادعای اوبیشتراست

وهرچه توان انسان بیشترشود ادعایش کمتراست

[دخترك ژولیده]

زندگیه دیگه.

گاهی خسته ت میکنه

خیلی خسته ت میکنه،

اونقد که دوس داری خودکارتو بزاری لای صفحات زندگیت.

یه مدت بری سراغ خودت؛

هیچ کاری نکنی، هیچکیو نبینی،

با هیچکی حرف نزنی، حتی نفسم نکشی.

اما مشکل اینجاست

بعد که برمیگردی

میبینی یه نفر خودکارو از لای کتابِ زندگیت بیرون کشیده

و تو هم یادت نمیاد کدوم صفحه بودی.

گم میشی ..

و هیچی توو دنیا بدتر از این نیست که ندونی کجای زندگیتی.

| بابک زمانی |

[moh@mad]

باید پرواز کرد
باید همسفر ابرها شد تا وقت دلتنگی
اشکهایمان را به ابرها هدیه دهیم
باید پرواز کرد
و از بالا دل ها را دید تا معنی عشق واحساس را فهمید
باید پرواز کرد
به سوی آسمانی یکرنگ با ستاره های طلایی و قشنگ
بایـد پرواز کرد و همراه باران باریـد
تا چشم ها را از خاطـرات بد زمین پاک کرد
باید پرواز کرد
و از تمام خاطرات تلخ و پر از درد فاصـله گرفت بایـد

[moh@mad]

دوست داشتن یعنی
بیست نفر واست سالاد فصل سلطنتی درست میکنند
لب نمیزنی…
ولی دوست داری تره ای رو بخوری که
اون هیچوقت واست خرد نمیکنه!

[moh@mad]

پنــهانی دوســــت داشتن

از دوســــت پنـــهانی داشتن خیلی بهتر است ..!؟

[دخترك ژولیده]

ابراز علاقه مثل تزریق سرمه س
‎باید قطره قطره تزریق کنی
‎یهو تزریق کنی چیزی جز مرسی و نظر لطفته نصیبت نمیشه!

[moh@mad]

دوباره راه می افتم
عشق مرا از تمام سربالایی های نیامدنت بالا می برد
من این پیچ و خم های به تو نرسیدن را هم دوست دارم

[دخترك ژولیده]

دلم می خواهد خوشحالیِ کوچکِ آدم ها باشم
عطرِ پلوی مادربزرگ در ظهر تابستان که شامه ی نوه ها را قلقلک می دهد
آخرین بادکنکِ مانده روی دست پسرک کنار خیابان که فروخته می شود
صدایِ پایی آشنا در ذهن یک پدر...
در خانه ی سالمندان...
خطبه ی عقدی که جاری می شود میان دو عاشق...
لالاییِ شبانه مادری برای دختر کوچکش
آب تنیِ پسران بازیگوش در حوض مادربزرگ
آخرین تارمویِ باقی مانده بر سرِ کودکِ مبتلا به سرطان...
شادیِ به دنیا آمدن نوزادِ پدر و مادری پس از سالها انتظار...
سفره ای پهن شده که همه ی خانواده دورش جمع می شوند.
طنینِ ربنا در غروبِ رمضان
اولین قطره ی باران پس از خشک سالی
آخرین میوه ی بر درخت مانده
سیاهیِ آخرِ شبِ دستانِ مردی که نوید یک روز پرکار را می دهد
اولین صدایی که کودکی که ناشنوا پس از بهبودی می شنود
من می خواهم اشکِ شوقِ مادری باشم که شاهد موفقیت فرزندش است
و می دانم خدا چقدر جریان دارد در شادی های کوچکِ پاکمان...

#فائزه

[masuod70]

تبسم را نه مي توانيم بخريم
نه مي توانيم قرض کنيم
فقط مى توانيم هديه بدهيم
میسپارمت به لبخند هادر مسير باد بمان تا بوى مهربانيت
تسخير کند اين شهر را
لبخندبزن دوست من تنور دلت گرم …
ميتوان زيبا زيست
نه چنان سخت که از عاطفه دلگيرشويم
نه چنان بي مفهوم که بمانيم ميان بدوخوب
لحظه ها ميگذرند
گرم باشيم پر از فکر و اميد
عشق باشيم و سراسرخورشيد
زندگي همهمه مبهمی از رد شدن خاطره هاست
هر کجا خنديديم هر کجا خندانديم
زندگانی آنجاست
بي خيال همه تلخیها

[دخترك ژولیده]

این شورِ جوونی هم تموم میشه و میفهمیم که هر شب تاریکی که تو زندگیمون اومد، گذشت.

این حجم از علاقه ای که توی سینه مون داره بی قراری میکنه، یه روز آروم میشه، می فهمیم که این همه دست و پا زدن و این همه قصه سازی فقط عذاب دادن خودمون بود.

این همه ترس از دست دادن هم تموم میشه و می فهمیم داروین تو انتخاب طبیعی راست میگفت؛ هر کسی مناسبمون باشه میمونه و هر کسی نباشه هر چقدر هم خوب حذف میشه.

همه چی میگذره و تموم میشه، بعد می فهمیم چیزی که ما رو نگه داشته بود، همون یک جمله ی " یک درصد ممکنه بشه" بود.

چون هم اونقدر اون یک بزرگ بود که بهش درصد بدن و هم اون "بشه" اونقدر شیرین بود که آدم براش ادامه بده.

چیزی که ما رو وصل کرده بود به این زندگی، نه عشق و علاقه بود، نه ترس بود ، نه پول بود.

امید بود که ما رو نگه داشته بود عزیزدلم.

امید بود.

| مهتاب خلیفپور |

[masuod70]

من از میان تمامِ کتاب ها

آن که شبیه تو بود برگزیدم

و از دل تمام صفحات

آن که عطرِ دست های تو را داشت انتخاب کردم

و از تمام صفحه ها

برگی که به لطافت نگاهِ تو بود دیدم

و از این برگ

خطی که طعم تو را داشت خواندم

اینک دوستت دارم …

دوستت دارم

و دوستت دارم را مُدام تکرار می کنم

که در تو خلاصه می شود

ای عصاره ی تمامِ شعرهای ناگفته

تو نیز لب به این تکرارِ رویا گونه بُگشا

تا خدا به گلهای رازقی باغچه اش بگوید

از تو یاد بگیرند عطر افشانی را