♥●•٠·˙ اشعار زیبا در وصف رفیق و رفاقت ♥●•٠·˙

سلام به همه عزیزان کوچولو
در این قسمت متن های زیبا در وصف رفیق و دوست صمیمی ارسال میکنیم اشعار زیبا در مورد رفیق پایه
متن های زیبا و جالب در مورد رفاقت، امیدواریم رفاقتی پایدار داشته باشید و همیشه در کنار بهترین دوستان و رفقای خود باشید

شروع تایپیک

99/5/5

:_(46)::_(46):

رفیق خوب اونیه که در تمام لحظه های غم و شادی کنار تو باشه
حرفت رو بخونه قبل از اینکه خودت بخوای چیزی بگی
و حالت رو بهتر کنه فقط با بودن کنارت

گاهی دلت نه عشق می خواهد، نه عاشقانه
گاهی دلت فقط یک رفیق شش دانگ می خواهد
که بنشینی کنارش
و بدانی
نه سکوتت ناراحتش می کند
نه حرفهای بی سرو تهت
نه اخمهایت ….
و نه تمام دق دلیهایی که از کسی داری
و سرش خالی می کنی
گاهی چقدر خوب است
بودن کنار کسی
که عاشقت نیست
فقط دوستت دارد
همین

اون که بلندت می کنه، وقتی افتادی
دنبالت می گرده، وقتی گم شدی
بیدارت کنه، وقتی خوابی
نزدیکت بباشه ، وقتی بهش احتیاج داری
باهات بخنده، گریه کنه، آرزو کنه، بجنگه و در عوض هیچی نخواد به غیر از خود تو …
بهش می گن دوست؛
… یک تیکه از زندگی

در رفاقت رسم ما جان دادن است
هر قدم را صد قدم پس دادن است
هرکه بر ما تب کند جان میدهیم
ناز او را هرچه باشد میخریم

خانه ی دوست کجاست؟
در فلق بود که پرسید سوار
اسمان مکثی کرد
رهگذر شاخه ی نوری که به لب داشت به تاریکی شن ها بخشید
وبه انگشت نشان داد سپیداری و گفت
نرسیده به درخت
کوچه باغی است که از خواب خدا سبز از تر است
ودر آن عشق به اندازه ی پرهای صداقت ابی است
می روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ ،سربه در می ارد
پس به سمت گل تنهایی می پیچی
دو قدم مانده به گل
پای فواره ی جاوید اساطیر زمین می مانی
وترا ترسی شفاف فرا می گیرد
در صمیمیت سیال فضا، خش خشی می شنوی
کودکی می بینی
رفته از کاج بلندی بالا،جوجه بردارد از لانه ی نور
واز او می پرسی
خانه ی دوست کجاست؟

سهراب سپهری

دوست واژه است
واژه ای که از لب فرشته ها چکیده است
دوست نامه است
نامه ای که از خدا رسیده است
نامه خدا همیشه خواندنی است
توی دفتر فرشته ها
واژه قشنگ دوست
ماندنی است
راستی دلت چقدر
آرزوی واژه های تازه داشت
دوست گل ات رسید
واژه را کنار واژه کاشت
واژه ها کتاب شد
دوستت همان دعای توست
آخرش دعای تو
مستجاب شد

هر چیزی نو کردن اش ذوق و افتخار دارد، الّا رفیق؛
که کهنه اش بهتر…
چون آنچه به پای کهنه کردنِ رفاقت رفته را
به هیچ قیمتِ دیگر نمی توان خرید : زمان
تو اگر می خواهی زرنگ بودن ات را به رخ بکشی
عزیزِ دلم به جایِ دور ریختن
و نو کردن رفیق ها و رفاقت هات، کهنه شان کن

ای دوست مـرا بــه حال ِ خـود بـاز گذار
با خلـوتِ من تو را چکار اســت ، چکار؟
بگذار به دردِ خویــش بــاشم مشغــول
بیــزارم از این جمـــع دروغــین ، بیـــزار


ابراهیم منصفی

مثل چای با عطرِ هل
وسط سرمای هوا
مثلِ عطر یک آشنا
می چسبد به جان …
یکی که اسمش
بی هیچ قید و شرطی رفیق است
در این قطحی واژه دوست

دمی با دوست به سر بردن
دو صد دنیا بها دارد
خوشا آنكس كه در دنیا
رفیق با وفا دارد

زندگی با همه تلخیاش
یه درس خوب بهم داد
اونم اینه که رفیق
اونی نیست که باهاش خوشی
رفیق اونیه که بدون اون داغونی

مثل چای با عطرِ هل
وسط سرمای هوا
مثلِ عطر یک آشنا
می* چسبد به جان …
یکی که اسمش
بی* هیچ قید و شرطی رفیق است
در این قطحی واژه* دوست

ما زنده به عشقیم ولی عشق تب دوست
ما طالب مرگیم ولی در طلب دوست
ما تشنه دردیم ولی از غم هجران
درویش نگاهیم ولی با لب خندان

در زندگی هرکس باید یک نفر باشد
مرد و زن بودنش مهم نیست
فقط باید یک نفر باشد
یک آدم
یک دوست
یک رفیق
یک نفر که جویای حالت باشد
نگرانت باشد
تو را بهتر از خودت بشناسد

میدانی چیست رفیق ؟
عشق زیباست
دوست باید باشد
اما حال زندگی وقتی خوب میشود که
هوای خودت را داشته باشی

رفیق
باد بهاریست می آید می نوازد، می رقصد
می خواند، می سازد مانند نسیم صبحگاه
نوازش گر گلهای بهاریست زیبا
رفیق
طوفانیست قوی
باکلامش ویرانت می کند بار دگر می سازد
زیبا تراز قبل خود می دانی
جاودان می ماند درنگاهت قلبت، یادت
دوستش می داری
کمک حال تودر سختی هاست
خنده کنان، یادآور رویدادهای زیباست
رها کننده از تنهای پشتوانه خوبی هاست
چه دور، چه نزدیک
رفیق ازبودنت ممنونم
یادت نرود که یاد تو در دل ماست …

همچنان چشم به چشمان تو دارم ای دوست
گوشه چشمی بنما بر دل زارم ای دوست
هر شبم نقش تو ماه شب چشمان منست
روزها در شب هجرت بشمارم ای دوست

دوستی فصل قشنگیست پر از لاله سرخ
دوستی تلفیق شعور من و توست
دوستی رنگ قشنگیست به رنگ خدا
دوستی حس عجیبیست میان من و تو

آدمها همدیگر را پیدا می کنند از فاصله های خیلی دور
از ته نسبت های نداشته
انگار جایی نوشته بود که اینها باید کنار هم باشند
می شوند همدم
می شوند دوست
می شوند رفیق
اصلا می شوند جان شیرین
درست می نشینند روی طاقچه ی دل هم
حرف هایشان یک جور خوبی دلنشین است
دل برای خنده هایشان ضعف می رود
اصلا بودنشان شیرین است
وقتی هم که نیستند
هی همدیگر را مرور می کنند و مُدام گوش به زنگ آمدن هم هستند

روزهای سخت
می آیند و می روند
تا مزه ی قهقه های بلند
از زیر دندان زندگی نرود
تا طعم نان داغ صبحانه ی مادر
بوی تکرار و رنگ دلزدگی
به خودش نگیرد
روزهای سخت
می آیند و می روند
که از میان هزاران،
همین چند رفیق ناب و
چند یار اصیل برایمان بمانند
تا گاه گاهی به یادمان بیاورند
که دلبری گلهای ارغوانی باغچه
چیز کمی نیست
معجزه ی بزرگ خداست

رفـیق
همـیشه وقـتی بـه آرزوهــآمـون میـرسـیم ،
ک ِ اونــآرو فــرامــوش کـردیم

رفـیق
تـآوآن حـرفـایی ک ِ نمیتـونی بـگی ،
تـآر هـآی ِ سـفـیدیه ک ِ لـا بـه لـای ِ مـوهـات بـه وجـود میـان

دوستی کلام زیباییست
که هرکس درکش کرد
ترکش نکرد

روزی هزار بار ..
باید برای دوستانم توضیح بدهم ،
که در دنیای بیرون از متن هایم
پای هیچ عشقی وسط نیست .
باور که نمی کنند ...
جان تو را قسم می خورم

ای سبز به اندیشه های روز

جنگل بیدار

در سایه سار روشن نمناک تو

که بوی و عطر رفاقت می پراکند

گلگون شده ست

چه قلب های تهور

که سبزترین جنگل بود..

در دفتر خاطراتم
نوشتم رفیق زیباست
معلم دفتر را دید گفت این رویاست
گفتم ای معلم از نوازش رفیق چه میدانی؟
گفت در عالم رفاقت رفیق همیشه تنهاست

اون که بلندت می کنه، وقتی افتادی
دنبالت می گرده، وقتی گم شدی
بیدارت کنه، وقتی خوابی
نزدیکت باشه، وقتی بهش احتیاج داری
باهات بخنده، گریه کنه، آرزو کنه، بجنگه
و در عوض هیچی نخواد بغیر از خود تو
بهش می گن رفیق ؛
… یه تیکه از زندگیت…

من دلم مي خواهد
خانه اي داشته باشم پر دوست
کنج هر ديوارش
دوست هايم بنشينند آرام
گل بگو گل بشنو...؛
بر درش برگ گلي مي کوبم
روي آن با قلم سبز بهار
می نويسم اي يار
خانه ي ما اينجاست
تا که سهراب نپرسد ديگر
" خانه دوست کجاست ؟ "

رفیق می درخشی می تابی
اما دوری
ماه بودن همین است

رفاقت جریانیست درون خون آدم که یکباره می جوشد
وقت هایی که بداند بودنش لازم است
همین به موقع بودن، چگونه بودن می شود اصالتِ یک رفاقت
آدم ها همدیگر را پیدا می کنند از فاصله های خیلی دور، از ته نسبت های نداشته
انگار جایی نوشته بود که این ها باید کنار هم باشند
می شوند همدم، می شوند دوست، می شوند رفیق، اصلا می شوند جان شیرین
درست می نشینند روی طاقچه دل هم، حرف هایشان یک جور خوبی دلنشین است، دل برای خنده هایشان ضعف می رود، اصلا بودنشان شیرین است
وقتی هم که نیستند هی همدیگر را مرور می کنند و مدام گوش به زنگ آمدن هم هستند
خدا این آدم ها را نگیرد از هم

حکایت رفاقت من با تو،
حکایت "قهوه" ایست،
که امروز به یاد تو، پشت میز کافه ای
تلخِ تلخ نوشیدم
که با هر جرعه،
بسیار اندیشیدم،که این طعم را دوست دارم یا نه؟!
و آنقدر گیر کردم بین دوست داشتن و نداشتن،
که انتظار تمام شدنش را نداشتم
و تمام که شد...
فهمیدم،
باز هم قهوه می خواهم
حتی،
تلخِ تلخ

قلب، مهمانخانه نيست که آدم ها بيايند دو سه ساعت يا دو سه روز توی آن بمانند و بعد بروند
قلب، لانه ی گنجشک نيست که در بهار ساخته بشود و در پاييز باد آن را با خودش ببرد
قلب، راستش نمی دانم چيست!
اما اين را می دانم
که فقط جای آدمهای خيلی خيلی خوب است
برای همیشه رفیق

آنجا که دوست آینه ام را شکست و رفت
هیچ انتظار دیگری از دیگران نبود
از خنده ترحم مردم که بگذریم
با من کسی به غیر غمت مهربان نبود

دوست مشمار
آن که در نعمت زند لاف یاری و برادر خواندگی دوست
آن دانم که گیرد دست دوست
در پریشان حالی و درماندگی

دوست یعنی کسی که وقتی هست آروم باشی و وقتی که نیست ، توی زندگیت یه چیزی رو کم احساس کنی
دوست یعنی اون جمله های ساده و بی منظوری که میگی و خیالت راحته که ازش هیچ سوء تعبیری نمی شه
دوست یعنی یه دل اضافه داشتن برای اینکه بدونی هر بار که دلت می گیره ، یه دل دیگه هم دلتنگ غمت می شه
دوست یعنی وقت اضافه
یعنی تو همیشه براش عزیزی حتی توی وقت اضافه
دوست یعنی تنهایی هامو می سپرم دست تو چون شک ندارم که می فهمیشون
دوست یعنی یه راه دو طرفه ٬ یه قدم من ، یه قدم تو
اما بدون شمارش و حساب و کتاب
دوست یعنی من از بودنت سربلندم نه سر به زیر و شرمنده
دوست یعنی یه چیز گرمی رو تو قلبت احساس می کنی که همیشه از خاموش شدنش می ترسی
دوست یعنی من ، یعنی تو …

چاقو نگفت دسته خود را نمیبرد
کاری بکن فرو به رفاقت سر آورند
کاری بکن که دست رفاقت دهند و پاک
نام تو را دوباره فرا خاطر آورند

معجزه ای وجود دارد که دوستی نامیده می شود
و در میان دل اقامت دارد
شما نمی دانید که چگونه بوجود می آید و چگونه آغاز می شود
اما شادمانی که برایتان به ارمغان می آورد همیشه موهبتی خاص می بخشد
و شما متوجه می شوید که دوستی ارزشمندترین نعمت خداوند است

من
از میان واژه های زلال
« دوستی » را برگزیده ام،
آن جا که
برف های تنهایی
آب می شوند
در صدای تابستانی یک دوست

زندگی را پراز خاطراتِ شیرین و دوست داشتنی کنیم
مگر چه میشود که پای عشق را وسط نکشید؟!
همه چیز که نباید به عشق ختم شود
بعضی دوستی ها باید ناب بمانند
خالصِ خالص.

"رفیق بی وفا"
گفت: شعری بگو از بی وفائی دوست
گفتم: شعرم از قافیه افتاد ز بی وفائی دوست
گفت:بگو چه شد یاد ما از یاد برده
گفتم: حتما یاد یاری دارد اندر دل
گفت:پس بگو بی قافیه شعری برایش
گفتم:
خوش باش و در خوشی مست
ای یار بی وفا دوست