۞₪اشــعـآر ائـمـه(ع) ₪۞

[MELINA]

سلام عزيزان

اينجا هم اشعاري كه در رابطه با ائمه سروده شده گذاشته ميشه

پست هاتون رو وسط قرار بديد

پست ساده يعني بدون رنگ و فونت و سايز حذف خواهد شد

سايز بالاي 4 هم نزنيد

اين كار فقط براي زيبايي تايپيك هست

[MELINA]

می‏چکند از نگاه‏ها، پنهان
اشک‏ها، یادگار دریایند

آسمان هم به گریه می‏آید
وقتی از چشم «کودکی»، آیند

کودکی مانده در دل غربت
خفته امّا درون ویرانه

آن که روزی نگاه زیبایش
شد حدیث هزار پروانه

جرم او را کسی نمی‏دانست
جرم پروانه را نمی‏دانند

آن‏چه مردم شنیده می‏گویند
رسمِ جانانه را، نمی‏دانند

چشم‏ها را گشوده، می‏نالید
در فضای غریبِ ویرانه

مثل شمعی که اشک می‏ریزد
در سکوت حزینِ یک خانه

ناله‏هایش، اگرچه می‏گفتند:
«غربت خانه کرده بی‏تابش»
دور می‏زد درون تاریکی
لحظه لحظه، نگاه بی‏خوابش

جست‏وجوهای او، نشان می‏داد
انتظار کسی، به جان دارد!

سر به بالا گرفته، می‏پرسید:
عمّه، این خانه، آسمان دارد؟!

آسمان را گرفت در آغوش
مثل یک عقده در گلو، افسرد!

آرزوی قشنگِ «بابا» هم!
در همان آخرین نگاهش، مُرد

[mahta007]

یا رضا حیرونتم

اهوی سرگردونتم


دل من تو رو می خواد دیوونتم دیوونتم


شمع ال فاطمه ردم مکن پروونتم


عالم هستی زتوست تو خونمم مهمونتم



به دامت اسیرمو محتاج اب و دونتم

اب زم زم نمی خوام تشنه ی سقا خونتم



قربون کبوتر های حرمت امام رضا

[MELINA]

با گونه ‏هایم خنجرت الفت ندارد
سیلی بزن دستان تو غیرت ندارد

گفتند آن سر، روی نیزه مال باباست
مادر بگو این حرف‏ها صحت ندارد

مادر بگو این‏قدر بر بابا نتازند
چشمان سیلی خورده‏ام طاقت ندارد

از خون و خاکستر جدا کن کفترت را
آخر به این گهواره‏ها عادت ندارد

بلعید آتش خیمه‏ها را آه، مادر!
پاهای من دیگر چرا قدرت ندارد

[mahta007]

علی مولای مظلومان عالم
بگو از نارفیقان چون بنالم

از آن شامی که سر در چاه کردی
مرا از درد خویش آگاه کردی

طنین ناله در افلاک افتاد
تمام آسمان بر خاک افتاد

پر و بال تو زهرا را شکستند
تو را با ریسمان فتنه بستند
تو را در گوشه عزلت نشاندند
مرا در آتش حسرت کشاندند

آغاسی

[MELINA]

گفتم بخود يا كه خبر از ما نداري؟
يا كه خيال آمدن اينجا نداري

؛حالا كه با سر آمدي،فهميده ام كه
هرشب تو مي خواهي بيايي پا نداري

آخر تو دور از ما كجاها رفته اي كه
يكجاي سالم در تنت حتي نداري

حتي پر از زخم و جراحت هم كه باشي
زيباترين باباي دنيا تا نداري...

حالا كه اينجايي بخواب آرام اي سر
امشب كه درد خيزران ها را نداري

با دختر تو دختران شام قهرند
با طعنه مي گويند:كه تو بابا نداري...

[mahta007]

مرغ دل یک بام دارد دو هوا
گه مدینه میرود گه نینوا
این اسیر بند قاف و شین و عین
گاه می گوید حسن گاهی حسین
میپرد گاهی به گلزار بقیع
می نشیند پشت دیوار بقیع
می نهد سر بر سر زانوی دین
اشک ریزان در غم بانوی دین
عرضه میدارد که ای شهر رسول
در کجا مخفی بود قبر بتول
از تمام نخلها پرسیده ام
آری اما پاسخی نشنیده ام
یا امیر المؤمنین روحی فداک
آسمان را دفن کردی زیر خاک ؟
آه را در دل نهان کردی چرا ؟
ماه را در گل نهان کردی چرا ؟
یا علی جان تربت زهرا کجاست ؟
یادگار غربت زهرا کجاست ؟
تا ز نورش دیده را روشن کنم
بر مزارش شعله ها بر تن کنم
آه از آن ساعت که آتش در گرفت
جام را از ساقی کوثر گرفت
یاد پهلویش نمازم را شکست
فرصت راز و نیازم را شکست
آه زهرا تا ابد جاری بود
دست مولا تشنه یاری بود
چون علی شد بی کس و بی همنفس
گفت یا زینب به فریادم برس

[gorob]

ای کشتی شکسته که پهلو گرفته ای
بر گو چرا تو دست به پهلو گرفته ای
گل را خدا برای سرور آفریده است
ای گل چرا به غصه و غم خو گرفته ای
گاهی ز درد شانه ز دل آه می کشی
گاهی ز درد دست به بازو گرفته ای
از ماجرای کوچه نگفتی به من ، بگو
اکنون چرا ز محرم خود رو گرفته ای
دیوار گشته است عصای تو باز هم
بینم که دست خویش به پهلو گرفته ای
هرگه در به روی علی باز می کنی
خوشحال می شدم که تو نیرو گرفته ای

[gorob]

فاطمه آری دلش از یاس بود
قطره های اشکش از الماس بود
داغ عطر یاس زهرا زیر ماه
می چکانید اشک حیدر را به چاه
گریه آری ، گریه چون ابر چمن
برکبود یاس و سرخ نسترن
این دل یاس است و روح یاسمین
این امانت را امین باش ای زمین
مدفن این ناله غیر از چاه نیست
جز تو کس از قبر او آگاه نیست

[MELINA]

بشنو از ني چون حکايت ها کند
از سر ببريده اي هر دم حکايت ها مي کند

بشنو از ني چون شکايت ها کند
وز لب خشکيده اي هر دم حکايت ها کند

بشنو از ني در ره دلدادگي
در زه دلدادگي فرزانگي

بشنو از ني آن به غايت راستين
حامل راس حسين اندر زمين

بشنو از ني از زمين کربلا
ناله و نفرين و آه و نينوا

بشنو از ني چون حکايت ها کند
از بدي هاي زمين هر دم شکايت ها کند

بشنو از ني از زبان اهل دل
راستگويان در سراي اهل دل

بشنو از ني واقعه از کربلا
کاروان کي ميرسد در نينوا ؟

بشنو از ني ، آن زمان سلطان حسين
بي بدن قرآن قرائت مي کند راس الحسين

[mahta007]

عشق یعنی دل سپردن در الست

از می وصل الهی مستِ مست


عشق یعنی ذكر ناموس خدا

یا علی گفتن به زیر دست و پا


عشق یعنی جلوه صبر خدا

شرم ایوب نبی از مرتضی


عشق بر دلداده فرمان می*دهد

عاشق جان داده را جان می*دهد


عشق باعث شد كه دل سامان گرفت

پشت درب خانه زهرا جان گرفت


عشق یعنی انقلاب فاطمه

از كبودی چشم تار فاطمه


عشق یعنی عشق ناب فاطمه

بیت الاحزان خراب فاطمه

[Nancy]

علي اي هماي رحمت تو چه آيتي خدا را

که به ماسوا فکندي همه سايه*ي هما را

دل اگر خداشناسي همه در رخ علي بين

به علي شناختم به خدا قسم خدا را

به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند

چو علي گرفته باشد سر چشمه*ي بقا را

مگر اي سحاب رحمت تو بباري ارنه دوزخ

به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را

برو اي گداي مسکين در خانه*ي علي زن

که نگين پادشاهي دهد از کرم گدا را

بجز از علي که گويد به پسر که قاتل من

چو اسير تست اکنون به اسير کن مدارا

بجز از علي که آرد پسري ابوالعجائب

که علم کند به عالم شهداي کربلا را

چو به دوست عهد بندد ز ميان پاکبازان

چو علي که ميتواند که بسر برد وفا را

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت

متحيرم چه نامم شه ملک لافتي را

بدو چشم خون فشانم هله اي نسيم رحمت

که ز کوي او غباري به من آر توتيا را

به اميد آن که شايد برسد به خاک پايت

چه پيامها سپردم همه سوز دل صبا را

چو تويي قضاي گردان به دعاي مستمندان

که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را

چه زنم چوناي هردم ز نواي شوق او دم

که لسان غيب خوشتر بنوازد اين نوا را

«همه شب در اين اميدم که نسيم صبحگاهي

به پيام آشنائي بنوازد و آشنا را»

ز نواي مرغ يا حق بشنو که در دل شب

غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهريارا

[golbooteh]

ارزنده ترین گوهر مقصود نماز است
زیبنده ترین هدیه به معبود نماز است
کوبنده ترین اسلحه مکتب توحید
کز ریشه کند خصم تو نابود نماز است
فرمود علی (ع) شیر خدا ساقی کوثر
در مکتب ما شاهد و مشهود نماز است
این نکته رسول مدنی گفت به سلمان
سری که به توفیق تو افزود نماز است
در دادگه عدل خدا روز قیامت
ازصلح حسن مقصد ومقصود نماز است
از آمدن کرب و بلا آن چه به عالم
مقصود حسین بن علی بود نماز است
آن روز که آید ز پس پرده غیبت
اول هدف مهدی موعود (عج) نماز است

[golbooteh]

نمازي خواندم و قلبم سبك ازقيد غم آزاد


رها همچون كبوتر آمدم تا صحن گوهرشاد


كنار حوض بين صحن قدري آب نوشيدم


فضاي صحن ساكت بود


عكس گنبدش را بين موج آب مي ديدم


كه ناگه يك كبوتر بال زد آرام نزديكم نشست


با صداي بالهاي خود سكوتم را شكست


كبوتر تشنه بود و آب مي خورد


دل من بين سينه تاب مي خورد


به او گفتم كبوتر خوش به حالت


چه جايي مي زني پر خوش به حالت


دلم مي خواست من هم مثل تو پرواز مي كردم


و يا با بالهايم پرچم سبز حرم را ناز مي كردم


دلم مي خواست آقا مثل تو اينجا به من هم لانه مي داد


خودش با دست هاي مهربانش دانه مي داد


كبوتر راستي جايي جز اين صحن و سرا رفتي


اگر رفتي بگو كه تا كجا رفتي


چه مي داني كه دردم چيست


اصلا تا به حالا تو به عمرت كربلا رفتي


كبوتر از سر شب تا كنون در فكر آنجايم


اگر كه جان ندادم تا كنون چون پيش آقايم


تويي كه لانه ات بر عرش دنياست


تويي كه صاحبت فرزند زهراست


برو پيشش بگو آقا گدايت بي قرار است


از آن وقتي كه مجنونت شده چشم انتظار است


برو پيشش بگو آقا گدايت غرق اندر شور و شين است


برو پيشش بگو آقا گدايت سخت دلتنگ حسين است


كبوتر تا شنيد اسم حسين آمد


نوكش را از ميان آب برداشت


چه مي دانم چه فكري او به سر داشت


ولي گويا كبوتر هم خبر داشت


كبوتر خوب مي دانست ارباب


لبانش تا دم آخر خشك بود از دوري آب

[mahta007]

گذر دارد زمان بر جاده شب سوگوار امشب

مه از غم كرده روي خويش پنهان در غبار امشب

نسيم مويه گر در گوش نخلستان چه مي گويد

دو تا شد پشت چرخ از سوگ ان يكتا سوار امشب

چه افتاده است يا رب در حريم گنبد گردون

كه مي ريزند انجم اشك حسرت در كنار امشب

بنال اي همنوا با من سرشك از ديده جاري كن

كه خون مي گريد از اين قصه چاه راز دار امشب

علي در چاه غم فرياد زد تنهايي خود را

شنو پژواك ان را از براي شام تار امشب

بنال اي همنوا با من سرشك از ديده جاري كن

كه خون مي گريد از اين قصه چاه راز دار امشب.